Της Καλομοίρας Αργυρίου-Κουμπή.
Ένας χρόνος ἐφυγε, ένας χρόνος ήλθε...
Αυτή η αλλαγή συνοδεύτηκε από ευχές, όνειρα, προσδοκίες, πυροτεχνήματα,γιορτές και πολλά άλλα και κυρίως από την ελπίδα πως κάτι θ 'αλλάξει προς το καλύτερο.
Μέσα στο γιορτινό κλίμα της αλλαγής του χρόνου, ξεχνιόμαστε και θεωρούμε προς στιγμήν τόσο πολύ σημαντική αυτή την αλλαγή που σχεδόν της αποδίδουμε μεταφυσική δύναμη ώστε να μπορεί να αλλάξει το σκηνικό γύρω μας.Καθώς το γιορτινό σκηνικό είναι στημένο έτσι που να μη φωτίζει τη δυστυχία, την ανισότητα, την εκμετάλλευση , την αρρώστια και γενικά τον ανθρώπινο πόνο, λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και καθησυχαστικά.Μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως κάτι αλλάζει.
Όταν τα λαμπιόνια σβήσουν και οι ρυθμοί της ζωής μας επανέλθουν στη φυσιολογική ροή ,συνειδητοποιούμε πόσο συμβατικό γεγονός είναι η αλλαγή αυτή του χρόνου και πόσο ανίκανο από μόνο του να φέρει τις πραγματικές αλλαγές που απαιτούνται στην κοινωνία μας και στη ζωή του καθενός μας.
Γιατί οι πραγματικές αυτές αλλαγές, απαιτούν μια δυναμική στάση από την πλευρά μας. Απαιτούν αγώνες κοινωνικούς και προσωπικούς, θυσίες, εγρήγορση και σκληρή δουλειά , και δεν είναι δεδομένες όπως είναι δεδομένη η αλλαγή του χρόνου.
Κυρίως όμως, οι πραγματικές αυτές αλλαγές απαιτούν να μην είμαστε θεατές , αλλά πρωταγωνιστές.
Γι αυτό ευχόμαστε υγεία και δύναμη , εγρήγορση και αντοχή, για να μπορέσουμε αγωνιστικά να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις ανάγκες της εποχής μας.
Ένας χρόνος ἐφυγε, ένας χρόνος ήλθε...
Αυτή η αλλαγή συνοδεύτηκε από ευχές, όνειρα, προσδοκίες, πυροτεχνήματα,γιορτές και πολλά άλλα και κυρίως από την ελπίδα πως κάτι θ 'αλλάξει προς το καλύτερο.
Μέσα στο γιορτινό κλίμα της αλλαγής του χρόνου, ξεχνιόμαστε και θεωρούμε προς στιγμήν τόσο πολύ σημαντική αυτή την αλλαγή που σχεδόν της αποδίδουμε μεταφυσική δύναμη ώστε να μπορεί να αλλάξει το σκηνικό γύρω μας.Καθώς το γιορτινό σκηνικό είναι στημένο έτσι που να μη φωτίζει τη δυστυχία, την ανισότητα, την εκμετάλλευση , την αρρώστια και γενικά τον ανθρώπινο πόνο, λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και καθησυχαστικά.Μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως κάτι αλλάζει.
Όταν τα λαμπιόνια σβήσουν και οι ρυθμοί της ζωής μας επανέλθουν στη φυσιολογική ροή ,συνειδητοποιούμε πόσο συμβατικό γεγονός είναι η αλλαγή αυτή του χρόνου και πόσο ανίκανο από μόνο του να φέρει τις πραγματικές αλλαγές που απαιτούνται στην κοινωνία μας και στη ζωή του καθενός μας.
Γιατί οι πραγματικές αυτές αλλαγές, απαιτούν μια δυναμική στάση από την πλευρά μας. Απαιτούν αγώνες κοινωνικούς και προσωπικούς, θυσίες, εγρήγορση και σκληρή δουλειά , και δεν είναι δεδομένες όπως είναι δεδομένη η αλλαγή του χρόνου.
Κυρίως όμως, οι πραγματικές αυτές αλλαγές απαιτούν να μην είμαστε θεατές , αλλά πρωταγωνιστές.
Γι αυτό ευχόμαστε υγεία και δύναμη , εγρήγορση και αντοχή, για να μπορέσουμε αγωνιστικά να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις ανάγκες της εποχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου