Φέτος θα γίνει καθαγιασμός του Αγίου Μύρου στο Οικ.Πατριαρχείο.

Το άγιο μύρο, που χρησιμοποιείται στην εκκλησία για το μυστήριο του χρίσματος, παρασκευάζεται και καθαγιάζεται κάθε δέκα χρόνια. Στη συνέχεια μοιράζεται στις Μητροπόλεις οι οποίες δίνουν στους ναούς όποτε τελειώσει αυτό που εχουν.
Το παρακάτω άρθρο είναι από το amen.gr και είναι ενδιαφέρον.

Η Τελετή παρασκευής και Καθαγιασμού του Αγίου Μύρου στο Κέντρο της Ορθοδοξίας

ρεπορτάζ-επιμέλεια αρχειακού υλικού από τον Ελευθέριο Ε. Αλούκο / φωτογραφίες-αρχείου από την ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Τη Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα έπειτα από 10 χρόνια θα γίνει η έμψησις του Αγίου Μύρου στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Φανάρι, στο Ιερό Κουβούκλιο όπου βρίσκεται παραπλεύρως του Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου και στο οποίο βρίσκονται μόνιμα οι ειδικές εστίες για την έψηση του Αγίου Μύρου. Κάθε περίπου 10 χρόνια λαμβάνει χώρα αυτή η ειδική Τελετή για την οποία αξίζει να μάθουμε τόσο τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε αλλά και την Τυπική Διάταξη που ακολουθείτε στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο για αυτήν. Πάντα η έμψησις του Αγίου Μύρου τελείται την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα συνδυάζοντας έτσι τόσο το Θείο Πάθος και τις Ιερές Ακολουθίες   αλλά και την σημασία του Αγίου Μύρου στην Λειτουργική Ζωή της Εκκλησίας μας. Από τη μία το Θείο Δράμα, η Άκρα Ταπείνωση, το Θείο Πάθος, η Σταύρωσις και τελικώς η Ανάσταση και από την άλλη το Άγιο Μύρο «σφραγίς» όντος για όποιον εισέρχεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και «Εγκαινίων Χαρά Μεγάλη», καθαγιασμός κάθε Ιερατικού Σκεύους… Το Μύρο όμως συνδέεται και με την Ταφή Του Κύριου μας! Δεν είναι τυχαίο που έχει επιλεχθεί η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα να τελείται πάντα και μόνον τότε αύτη η ειδική τελετή, θέλοντας να προσδώσει σε αυτήν από τη μία το ότι το Μύρο χρησιμοποιείτε για το Σώμα του Κυρίου μας, που πάσχει και τελικώς παραδίδει στον Πανάχραντο Πατέρα  το Πνεύμα Του, αλλά από την άλλη αποτελεί και «προάγγελο» της Αναστάσεως Του καθώς όπως και το Ευαγγελικό απόσπασμα λέγει:  «Και διαγενομένου του σαββάτου Μαρία ή Μαγδαληνή και Μαρία ή του Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν…» (Μάρκος 16). Η παράδοση που τότε υφίστατο να «αλείφουν» τον κεκοιμημένο με αρωματικά έλαια, οδήγησε τις Μυροφόρες στον Τάφο Του Κυρίου!  Αυτά τα «αρώματα»  ήταν και η αφορμή για να μάθουν οι ευλαβείς αυτές Άγιες Γυναίκες ότι Ανέστη Χριστός!  Αυτά τα αρώματα είναι και για εμάς προάγγελος της δικής μας Αναστάσεως όταν και όποτε ο Κύριος το κρίνει να συμβεί! Το Μύρο έχει συμβολική αξία για την Πίστη μας και από τη μία συμβολίζει τον θάνατο του φθαρτού σώματος όταν παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα αρώματα για τον νεκρό  και από την άλλη, την «Σφραγίδα» του Κυρίου μας στην Γέννηση μας (Βάπτισμα) μέσα στην Εκκλησία ως νέα μέλη Της! Αξίζει να αναφέρουμε δε πώς ετυμολογικά το όνομα «Χριστός» σημαίνει ο «κεχρισμένος» που ο Κύριος με την Βάπτισή Του υπό του Προδρόμου έλαβε (χρήσθηκε) και εις ανάμνηση αυτού του γεγονότος και εμείς ομοίως πράττουμε βαπτιζόμενοι και χριζόμενοι. «Καθαριζόμαστε» από το Προπατορικό Αμάρτημα με το Βάπτισμα κατά πρώτον και «Σφραγιζόμαστε» με το Άγιο Μύρο ως ένδειξη της Δωρεάς Του Αγίου Πνεύματος και του Φωτισμού μας υπό Αυτού!  Αλλά ας δούμε τελικά τι είναι το Άγιο Μύρο και πώς ορίζει το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο τόσο για τα υλικά της παρασκευής του αλλά και για την Τυπική Διάταξη των Ακολουθιών το τετραήμερο από Κυριακής των Βαΐων έως και την Μεγάλη Πέμπτη! Ιστορικά Στοιχεία περί του Αγίου Μύρου Καθαγιασμός του Αγίου Μύρου επί Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, το 1960 Το  Άγιο Μύρο είναι ένα  μείγμα λαδιού και 57 διαφορετικών φυτών και αρωματικών ουσιών, το οποίο παρασκευάζεται από το 1208 αποκλειστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (με εξαίρεση το έτος 1208 όπου και παρασκευάστηκε στην Νίκαια)  και κατόπιν αποστέλλεται σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί κατά το μυστήριο του χρίσματος. Ονομάζεται επίσης και   «έλαιον ευχαριστίας» ή «έλαιον χρίσεως» ή «χρίσμα ευχαριστίας» ή «χρίσμα επουράνιον». Χρησιμοποιείτε κατά την Ακολουθία του Χρίσματος μετά την τέλεση του Μυστηρίου της Αγίας Βαπτίσεως! Επίσης το Άγιο Μύρο χρησιμοποιείτε για το χρίσμα στους ετερόδοξους που επιθυμούν να γίνουν Ορθόδοξοι, στα Εγκαίνια των Ιερών Ναών, στον Καθαρισμό και Αγιασμό της Αγίας Τραπέζης (βλ. Εγκαίνια Ιερού Ναού) καθώς και σε Ιερά Σκευή, αλλά και σε διάφορες περιστάσεις κατά την Τάξη που το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ορίσει. Παλιότερα επίσης χρησιμοποιούνταν και για το Χρίσμα των βασιλέων όταν ανέρχονταν στο Θρόνο τους. Τα συστατικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του Αγίου Μύρου είναι:  Αγγελική, αριστολοχία, άσσαρο, βαλσαμέλαιο, βατάνι άκαιρο, δρόγες, ελαιόλαδο, ελένιο, εχινάνθη, ζινγκίβερη, ζουτομπά, ίριδα, καγχρεά, κανέλα, καρποβάλσαμο, καρυοφύλλι, κάσσια μαύρη, κελτικό, κιννάμωμο, κόρο, κρασί, κύπερι, λάβδανο, μάκαρι, μαστίχα Χίου, ματλαία ελαίου, μητζόκοκκαμύρα, μυροβάλανο, νάρδος, ξυλοβάλσαμο, πέτιτο, πιπέρι μαύρο, ροδέλαιο (αποστέλλεται από το Πατριαρχείο Βουλγαρίας), σάψιχο, σμύρνα, στάχο, στύρακας, τερεβινθίνη, τζιτζίβερι, φύλλα ινδικού. Βασικό συστατικό επίσης είναι και ο μόσχος, φυσική αρωματική ουσία που εξάγεται από τον αδένα ενός τράγου που ζει κυρίως στο Θιβέτ, Κίνα, Νεπάλ και Ιαπωνία. Τελετή Αγίου Μύρου το 1973. Διακρίνονται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος και ο τότε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βαρθολομαίος, σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Ιστορικά γνωρίζουμε πως το Άγιο Μύρο, ξεκίνησε να παρασκευάζεται περίπου τον 2ο μ.Χ. αιώνα, όταν ο Χριστιανισμός είχε επεκταθεί κατά πολύ και αποκτήσει πολλούς Πιστούς και  προκειμένου να μπορεί να τελείται το μυστήριο του χρίσματος σε περιοχές όπου δεν μπορούσαν να πάνε οι Απόστολοι, οι οποίοι έχοντας λάβει την  επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ήταν οι μόνοι που μπορούσαν τότε να τελέσουν το μυστήριο αυτό. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν έως τον 8ο αιώνα, το δικαίωμα παρασκευής Αγίου Μύρου το είχαν όλοι οι επίσκοποι των Εκκλησιών. Όμως σιγά σιγά και για λόγους καθαρά Τάξεως, το δικαίωμα αυτό περιορίστηκε στους Πατριάρχες και κατόπιν στον Οικουμενικό Πατριάρχη, για λόγους διοικητικής τάξης και ενότητας των εκκλησιών.  Επίσης να αναφέρουμε εδώ πώς και τα Πατριαρχεία, Μόσχας, Βελιγραδίου και Βουκουρεστίου (όπως αναφέρει ο Άγιος Σουηδίας κ Παύλος στο πόνημα του) παρασκευάζουν Άγιο Μύρο. Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες που υπάρχουν σχετικά με τους Οικουμενικούς Πατριάρχες οι οποίοι και καθαγίασαν Άγιο Μύρο, το οποίο παρασκευάστηκε στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι οι: Επί Πατριαρχίας Μιχαήλ Δ΄ το 1208 (στη Νίκαια) Επί Πατριαρχίας Γαβριήλ Γ΄ το 1705 Επί Πατριαρχίας Σεραφείμ Β΄ το 1759 Επί Πατριαρχίας Κωνσταντίου Α΄ το 1833 Επί Πατριαρχίας Κύριλλου Ζ΄ το 1856 Επί Πατριαρχίας Σωφρονίου Γ΄ το 1865 Επί Πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ΄ το 1879 Επί Πατριαρχίας Διονυσίου Ε΄ το 1890 Επί Πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ΄ το 1903 Επί Πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ΄ το 1912 Επί Πατριαρχίας Βασιλείου του Γ΄ το 1928 Επί Πατριαρχίας Βενιαμίν το 1939 Επί Πατριαρχίας Αθηναγόρα το 1951 Επί Πατριαρχίας Αθηναγόρα το 1960 Επί Πατριαρχίας Δημητρίου το 1973 Επί Πατριαρχίας Δημητρίου το 1983 Επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου το 1992 Επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου το 2002 Τυπική Διάταξις οριζομένη εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το Άγιο Μύρο Κυριακή των Βαΐων Καθαγιασμός Αγίου Μύρου το 1973 Την Κυριακή των Βαΐων, μετά την δοξολογία, ο Μέγας Εκκλησιάρχης οδηγεί από το Νάρθηκα του Πατριαρχικού Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου, τον Άρχοντα Μυρεψό και τους συνεργάτες του, Ειδικούς Κοσμήτορες Μυρεψούς, που φέρουν λευκές μακριές μπλούζες ή λευκούς ποδήρεις χιτώνες στο Σωλέα και μπροστά στον Αρχιερατικό Θρόνο του Πατριάρχη. Στη συνέχεια οδηγούνται , από δύο διακόνους, στον Πατριάρχη, που φέρει επιτραχήλιον και ωμοφόριον και αναγινώσκει την ειδική ευχή, με την οποία ευλογεί τον Άρχοντα Μυρεψό και τους Ειδικούς Κοσμήτορες-Μυρεψούς και τους δίνει στον μεν Άρχοντα το διακριτικό, από μετάξι, λεντίον, στους δε Μυρεψούς, το Χρυσό Σταυρό της Διακονίας, με την Πατριαρχική σφραγίδα. Ακολουθεί η Θεία Λειτουργία, στην οποία συμμετέχουν ο Άρχων και οι Μυρεψοί από τη θέση απέναντι από το Θρόνο του Πατριάρχου. Μεγάλη Δευτέρα Την Άγια και Μεγάλη Δευτέρα, μετά τη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, δημιουργείται μία πομπή με επικεφαλής τους Πατριαρχικούς χορούς, που ψάλλουν το Απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου και δύο Ιερείς που φέρουν επιτραχήλιον. Ακολουθεί ο Πατριάρχης, που φέρει επιτραχήλιον και ωμοφόριον δύο διάκονοι με οράρια και δικηροτρίκηρα, οι Συνοδικοί Αρχιερείς και όποιοι άλλοι Αρχιερείς παρευρίσκονται. Η πομπή εισέρχεται στο Ιερό Κουβούκλιο, που βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Πατριαρχικού Ναού, όπου βρίσκονται μόνιμες εστίες και ευμεγέθεις χάλκινοι λέβητες, για την έψηση του Μύρου. Οι Χοροί ψάλλουν τα ακόλουθα τροπάρια: « Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών…», «Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος…» και « Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον…». Οι Ειδικοί Κοσμήτορες Μυρεψοί Ο Πατριάρχης ευλογεί τον κύκλο των ιερών τελετών με την τέλεση Αγιασμού. Στη συνέχεια ραντίζει με τον Αγιασμό τα παρασκευασθέντα υλικά, τα σκεύη και τους λέβητες. Μετά την Απόλυσιν παίρνει ο Πατριάρχης δοχείο ελαίου και αφού το ευλογήσει ρίχνει το λάδι σταυροειδώς στους λέβητες. Το ίδιο κάνει και με το δοχείο του οίνου, όπως και μέρος από τα αρώματα και άνθη που πρέπει να ψηθούν και είναι τα 43 από τα 57 είδη. Στη συνέχεια οι Ειδικοί Κοσμήτορες Μυρεψοί συμπληρώνουν την απαιτούμενη ποσότητα ελαίου και οίνου. Τέλος ο Πατριάρχης, με την λαμπάδα, που κρατάει, ανάβει τη φωτιά. Ακολουθεί η ανάγνωση από τον Πατριάρχη κάποιων κεφαλαίων από το « κατά Ματθαίον » Ευαγγέλιο. Tούτο συνεχίζεται και από τους Συνοδικούς Αρχιερείς και από άλλους αρχιερείς, που παρευρίσκονται αλλά και από κληρικούς της Πατριαρχικής Αυλής. Η τάξη αυτή των αναγνωσμάτων γίνεται όλες τις ημέρες μέχρι και τη Μ. Τετάρτη. Παράλληλα οι Μυρεψοί, πιστοί στα ιερά κείμενα και τα πατερικά έγγραφα, αλλά με κάποιες υποχρεωτικές αλλαγές και προσθαφαιρέσεις στις ιστορικές συνταγές αρχίζουν τη διαδικασία της παρασκευής και της έψησης και με βάρδιες παρακολουθούν την πορεία και εξέλιξη των εργασιών. Τελετή Αγίου Μύρου, 1992 Μεγάλη Τρίτη Την Άγια και Μεγάλη Τρίτη, μετά τη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, ο Πατριάρχης προσέρχεται και πάλι στο Ιερό Κουβούκλιο, όπως και την προηγούμενη ημέρα, όπου ψάλλεται ο μικρός Παρακλητικός Κανόνας της Θεοτόκου και μνημονεύει τα ονόματα όλων εκείνων που εργάζονται για την παρασκευή του Μύρου και εκείνων που προσέφεραν χρήματα, τα ευώδη έλαια, το λάδι, το κρασί και τα διάφορα αρωματώδη άνθη και βότανα. Μετά την Απόλυσιν  ρίχνει ο Πατριάρχης στους λέβητες το υπόλοιπο των οίνου, ελαίου, αρωμάτων και ανθέων και στο τέλος αρχίζει η ανάγνωση του « κατά Μάρκον » Ευαγγελίου. Μεγάλη Τετάρτη Την Άγια και Μεγάλη Τετάρτη από το πρωί αρχίζει η σταδιακή μείωση της έντασης της φωτιάς, ώστε το μεσημέρι να ξεκινήσει η διαδικασία της απόσταξης, του φιλτραρίσματος και του καθαρισμού του υλικού. Μετά τη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, ο Πατριάρχης έρχεται στο Ιερό Κουβούκλιο, όπως και τις προηγούμενες μέρες ποιεί Ευλογητόν  και  ψάλλονται απ’ όλους τα τροπάρια : « Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών…», « Ότε καταβάς τας γλώσσας…» και « Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον…». Στη συνέχεια διαβάζει ο Πατριάρχης τη νενομισμένη ευχή και ρίχνει, μετά την έψηση του Μύρου, τα τελευταία 14 ευώδη έλαια στους λέβητες και κάνει την Απόλυσιν. Τελετή Καθαγιασμού Αγίου Μύρου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, το 1992 Ακολουθεί η ανάγνωση του «κατά Λουκάν» Ευαγγελίου μέχρις ότου γίνει το απόγευμα το Ιερόν Ευχέλαιο. Μετά το πέρας του Ιερού Ευχελαίου ο Μέγας Εκκλησιάρχης με τη βοήθεια των ιερέων και των διακόνων φέρνει στους Μυρεψούς τα αργυρά δοχεία, στα οποία θα μεταγγισθεί το καθαρό υλικό, και θα μεταφερθούν στο Παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα, όπου θα παραμείνουν μέχρι το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης. Μεγάλη Πέμπτη Την Αγία και Μεγάλη Πέμπτη η Ακολουθία του Όρθρου τελείται στο Πατριαρχικό Παρεκκλήσιο. Εδώ προσέρχονται οι ορισθέντες Πρεσβύτεροι και Διάκονοι και λαμβάνουν « καιρό » από τον Πατριάρχη. Αμέσως αρχίζει η αμφίεση του Πατριάρχου μέσα στο Παρεκκλήσιο και των Αρχιερέων σε μία Πατριαρχική Αίθουσα, οι δε Πατριαρχικοί Χοροί ψάλλουν το « Άνωθεν οι Προφήται…» Μετά την αμφίεση γίνεται η κάθοδος στον Πατριαρχικό Ναό ηχούντων των Κωδώνων. Αναμνηστική φωτογραφία όλων των Αρχιερέων και εκπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών μετά την τελετή Καθαγιασμού του Αγίου Μύρου, το 1992. Διακρίνεται αριστερά ο τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος, μέλος της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος Προπορεύεται ο Τίμιος Σταυρός μετά των Εξαπτερύγων. Έπονται οι Πατριαρχικοί Χοροί, που ψάλλουν τα ακόλουθα στιχηρά: « Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον…», « Εν τοις Προφήταις ανήγγειλας ημίν…», «Εν ταις αυλαίς Σου υμνήσω Σε…» και « Εν ταις αυλαίς Σου Κύριε, οι πιστοί, το γόνυ της ψυχής και του σώματος υποκλίναντες…». Ακολουθεί ο Μέγας Πριμικήριος (Οφίκιο της ΜτΧ Εκκλησίας) με το «Διβάμβουλον». Το διβάμβουλο ή διβάμπουλο είναι ένας μεγάλος κηροστάτης, συνήθως ασημένιος και επίχρυσος με δύο στεφάνες στο πάνω μέρος του, έπονται στη συνέχεια δύο Διάκονοι με τα «διακονικά εξαπτέρυγα» και 24 Αρχιμανδρίτες και Ιερομόναχοι κρατούντες τα δώδεκα μεγάλα αργυρά δοχεία με το Μύρο καθώς και οι Αρχιδιάκονοι των Ι. Μητροπόλεων Χαλκηδόνος, Δέρκων και Πριγκηποννήσων κρατούντες θυμιατήρια και « δικηροτρίκηρα ». Ακολουθούν οι Συνοδικοί Αρχιερείς καθώς και οι Αρχιερείς εκπρόσωποι Πατριαρχείων και Αυτοκέφαλων Εκκλησιών σε δύο σειρές που κρατούν τα μικρά αργυρά δοχεία. Ο πρώτος στην ιεραρχία Μητροπολίτης, του Οικουμενικού Θρόνου, κρατάει αλαβάστρινο δοχείο, που περιέχει προηγιασμένο Άγιο Μύρο, ο δε δεύτερος αλαβάστρινο δοχείο με Μύρο, που δεν έχει αγιασθεί. Αμέσως μετά ακολουθεί ο Πατριάρχης, που κρατάει τη μικρή Μυροθήκη και συνοδεύεται από τον Μέγα Πρωτοσύγκελλο, τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου και τους 4 Πατριαρχικούς Διακόνους ενδεδυμένους την πλήρη διακονική τους στολή και κρατούντες δικηροτρίκηρα . Όταν η Ιερά Πομπή εισέλθει στον Πατριαρχικό Ναό, οι μεν Πρεσβύτεροι τοποθετούν τα μεγάλα αργυρά δοχεία έξω του Ιερού Βήματος μπροστά στο « Τέμπλο » δεξιά και αριστερά της « Ωραίας Πύλης », οι δε Αρχιερείς εισέρχονται στο Ιερό Βήμα μαζί με τον Πατριάρχη και αφού εναποθέσουν τα μικρά δοχεία πίσω από την Αγία Τράπεζα και τα δύο αλαβάστρινα στην Αγία Πρόθεση εξέρχονται στο Σωλέα, και καταλαμβάνουν οι Αρχιερείς τις θέσεις τους ο δε Πατριάρχης αφού ευλογήσει το λαό ανέρχεται στο Θρόνο, διαβάζει τον « Προοιμιακόν» και αρχίζει η Θεία Λειτουργία. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά τη Μεγάλη Είσοδο, τοποθετεί πάνω στην Αγία Τράπεζα και πάνω στο «αντιμήνσιον» το αλαβάστρινο δοχείο του αγιασμένου Μύρου δεξιά και του μη αγιασμένου Μύρου αριστερά. Οι δε Ιερείς τοποθετούν τα δοχεία γύρω από την Αγία Τράπεζα. Ακολουθεί η υποδοχή των Τιμίων Δώρων, που τοποθετούνται μεταξύ των δύο αλαβάστρινων δοχείων. Μετά από το « Και έσται τα ελέη του Μεγάλου Θεού…», ο Πατριάρχης αποκαλύπτει « το πλήρες Μύρου μήπω αγιασθέντος αλάβαστρον », το ευλογεί τρις λέγων «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν». Στη συνέχεια, ενώ ψάλλουν οι Αρχιερείς το «Ευλογητός ει Χριστέ…», « Ότε καταβάς…» και το « Πάντα χορηγεί…», καθαγιάζει ο Πατριάρχης τρεις φορές τα δοχεία, επικαλούμενος πρώτα « Η Χάρις του Ανάρχου Πατρός είη καθαγιάζουσα τόδε το Άγιον Μύρον », δεύτερο « Η Χάρις του Υιού και Λόγου του Θεού είη μετά σού, Μύρον Άγιον » και τρίτο « Η Χάρις του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος είη μετά σού, Μύρον Άγιον ».  Αμέσως μετά ο Πατριάρχης και οι Αρχιερείς « κλίνοντες τα γόνατα » διαβάζουν μυστικώς ευχή, όταν την ίδια στιγμή κλήρος και εκκλησίασμα γονατιστοί προσεύχονται ψάλλοντες το « Κύριε ελέησον ». Μετά τη συμπλήρωση της ευχής ο Πατριάρχης εύχεται και ευλογεί το εκκλησίασμα με το « Ειρήνη πάσι » και αφού ο Μέγας Αρχιδιάκονος εκφωνεί το « Τας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν », ο Πατριάρχης εκφωνεί την παρακάτω ευχή, ενώ οι Αρχιερείς ψάλλουν το « Κύριε ελέησον » : « Σοι τω Θεώ των όλων και Βασιλεί, τον αυχένα της καρδίας ευχαριστούντες εκλίναμεν, ανθ’ ων ουκ αξίους όντας ημάς διακόνους γενέσθαι του Θείου Σου τούτου Μυστηρίου κατηξίωσας, και τον έλεον κηρύττομεν, ον εφ’ ημάς πλουσίως εξέχεας. Συ γαρ υπάρχεις προσκυνητός και δεδοξασμένος, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, … Αμην. » Μετά την ευχή ο Πατριάρχης ευλογεί και καλύπτει τα δοχεία και με το «τρικέρι» ευλογεί το Λαό. Ακολουθεί το « Πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες…» και η Θεία Λειτουργία ολοκληρώνεται με το « Είη το όνομα Κυρίου…». Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, με την ίδια διάταξη της εισόδου, η πομπή εξέρχεται από τον Ιερό Ναό, με τους Πατριαρχικούς Χορούς να ψάλλουν το « Εξηρεύξατο η καρδία μου λόγον αγαθόν », και κατευθύνονται όλοι μαζί στο δροσερό, λίγο αεριζόμενο και προστατευόμενο από έντονες ηλιακές ακτίνες « Μυροφυλάκιον », όπου « διαρκώς καίει λυχνία », και όπου θα εναποτεθεί το ?γιο Μύρο για φύλαξη, μέχρις ότου εξαντληθεί το απόθεμα, οπότε και θα αρχίσει η προετοιμασία της νέας παρασκευής. Εδώ ο Πατριάρχης θα κάνει την « Απόλυσιν » της Θείας Λειτουργίας και του καθαγιασμού του Αγίου Μύρου. Η όλη τελετή επισφραγίζεται με τον « Πολυχρονισμόν » του Πατριάρχου.  (κ. Χρήστου Κ. Τσούβαλη, Άρχοντος Οστιαρίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου) Να σημειώσουμε εδώ πώς ο Άρχων Μυρεψός είναι ο κος Πρόδρομος Θανάσογλου ενώ της αρμόδιας Συνοδικής Επιτροπής προεδρεύει ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων κ. Αθανάσιος Τελετή Καθαγιασμού Αγίου Μύρου το 2002 Επίσης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ.  Βαρθολομαίος θα καθαγιάσει για τρίτη φορά κατά την Πατριαρχία του νέα ποσότητα Αγίου Μύρου την Μ. Πέμπτη το πρωί, παρουσία εκπροσώπων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η όλη προετοιμασία της παρασκευής του Μύρου θα αρχίσει την Κυριακή των Βαΐων 08/04/2012, όταν ο Πατριάρχης με ειδική ευχή θα αναθέσει στον Άρχοντα Μυρεψό και στους συνεργάτες του Μυρεψούς, την ευθύνη της όλης διεργασίας και θα τελειώσει την Μεγάλη Πέμπτη (12/04/20120. Καθ’ όλες τις ημέρες στον προαύλιο χώρο του Πατριαρχικού Ναού και ακριβώς δίπλα από την είσοδο του Ιερού Κουβουκλίου θα παραμείνει και η Ιερά Εικόνα της Παναγίας «ελπίδος των απηλπισμένων» Το Άφιον Μύρον μετά τον Καθαγιασμό του φυλάσσεται στο Μυροφυλάκειο του Πατριαρχείου Θεωρείται μεγάλη ευλογία σε όλους όσους παραστούν στο Φανάρι το διάστημα εκείνο καθώς είναι μια Τελετή  που πέρα από το «επιστημονικό» κομμάτι της έχει και το αμιγώς Θρησκευτικό το οποίο είναι «Παιδαγωγικό» μιας και αναγιγνώσκονται περικοπές από τα Ιερά Ευαγγέλια αλλά και το Πνεύμα των ημερών (Μεγάλη Εβδομάδα) δημιουργεί μία ατμόσφαιρα συγκίνησης και πνευματικής ανάτασης! Αξίζει όσοι μπορούν να παραβρεθούν εκείνο το διάστημα στο Φανάρι και να συμπροσευχηθούν μαζί με τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη αλλά και τους Αρχιερείς και Ιερείς  για τον καθαγιασμό του Μύρου, αλλά να βιώσουν και την Μεγαλοπρέπεια μέσα από την αυστηρή Πατριαρχική Τυπική Διάταξη όχι μόνο στην Ακολουθία σχετικά με το Άγιο Μύρο αλλά και στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος!