Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Η διακήρυξη του Σωκράτη Βενετσάνου,που ξεκινά από σήμερα απεργία πείνας, έξω απο την Παλαιά Βουλή.


ΩΡΑ ΗΜΑΣ ΗΔΗ ΕΞ ΥΠΝΟΥ ΕΓΕΡΘΗΝΑΙ.

Ονομάζομαι Σωκράτης Βενετσάνος του Ιωάννη και της Αδαμαντίας. Κατάγομαι από το Σοφικό της Κορινθίας και τη Ζάκυνθο. Είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος, είμαι Έλληνας, είμαι ταξιτζής μέλος του Σ.Α.Τ.Α. και από σήμερα είμαι απεργός πείνας άχρι θανάτου, εδώ, στη σκιά του έφιππου Γέρου του Μωριά κι απέναντι από την παλαιά Βουλή αντικρίζοντας τη σημαία και το Σταυρό που είναι η καρδιά της.

Η πράξη μου αυτή δε συνιστά απονενοημένο διάβημα απελπισίας, μολονότι απελπισία ένιωσα προσωπικά, από την κατεδαφιστική λογική του κ. Υπουργού μεταφορών Ι. Ραγκούση που ως πολιτικός δήμιος προετοιμάζεται, και με συνεργό στο άθλιο προαναγγελθέν έγκλημα, την κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, προχωρεί, αγνοώντας την ηγεσία της ομοσπονδίας μας και όχι μόνο, ακάθεκτος, στον αποκεφαλισμό ενός επαγγελματικού κλάδου που ουδόλως έβλαψε την κοινωνία (παρά τις όποιες επιμέρους παθογένειες του) και ουδόλως φέρει ευθύνη για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της πατρίδας μας και που η ίδια η Ευρώπη επιβάλλει την εξαίρεση του από την πλήρη απελευθέρωση που ισχύει για άλλα επαγγέλματα, λόγω της ιδιαίτερης φύσης του που επιτάσσει να ληφθούν υπόψη κανόνες και προϋποθέσεις κατά το άνοιγμα του για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Συγχωρέστε μου το γεγονός ότι ο καθένας μας έχει την αφετηρία του που όμως πυροδοτεί και την αφύπνιση του για το γενικότερο καλό.
Η πράξη μου αυτή συνιστά συνειδητή παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Χώρας όχι ως αγανακτισμένου, αλλά ως αφυπνισμένου μαχόμενου πολίτη. Η υποταγή στο καθήκον είναι η ουσία της τιμής. Και το καθήκον των ημερών μας είναι ένα και μοναδικό : Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!
Η αντίσταση με κάθε μέσο βάσει του Αρθ. 120 Συντ. § 2 και § 4, στη σημερινή διακυβέρνηση της χώρας, που συστηματικά και κατ’εξακολούθηση με τις αποφάσεις της, συνεργούμενη από την κοινοβουλευτική της ομάδα, παραβιάζει το Σύνταγμα της πατρίδας δηλ. τον καταστατικό χάρτη της λειτουργίας του πολιτεύματος και των δικαιωμάτων της κοινωνίας και των προσώπων που την αποτελούν, καθιστώντας την Αρχή του Κράτους δικαίου και της χρηστής διοικήσεως κενό γράμμα.
Η κυβερνητική πρακτική του εκφοβισμού του λαού, της απαξίωσής του ηθικά και εργασιακά-οικονομικά, του διαρκούς αιφνιδιασμού του και της επιβολής επαχθών, άδικων και προδήλως αντισυνταγματικών μέτρων (όχι φυσικά κατά την δική μου ταπεινή κρίση του αιωνίου φοιτητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά έγκυρων νομικών-δικηγόρων, καθηγητών και θεσμικών φορέων της Νομικής Επιστήμης που κάθε τόσο εκφράζουν σχετική γνώμη) με πρόσχημα την οικονομική σωτηρία της χώρας, που επίσης είναι φανερό τοις πάσι ότι ουδόλως επιτυγχάνεται (το χρέος και το έλλειμμα παρά τις αιματηρές θυσίες δεν είναι διαχειρίσιμο με την ακολουθούμενη πολιτική) από μια εξουσία που υφάρπαξε δόλια την ψήφο του Ελληνικού Λαού και σε καμιά περίπτωση σήμερα δεν απολαμβάνει την αποδοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, αγνοεί δηλαδή επιδεικτικά την λαϊκή κυριαρχία – δείτε πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού στη Γερμανία – που κατά το Αρθ. 1 § 2 Συντ. αποτελεί το θεμέλιο του πολιτεύματος. Δεν μπορεί παρα να συνιστά, αυτή η κυβερνητική πρακτική, τη βίαιη κατάλυση του Συντάγματος, που το ίδιο το Σύνταγμα θέτει ως προϋπόθεση για το καθήκον του κάθε πολίτη να το υπερασπιστεί με κάθε μέσο.
Συνακόλουθα, ενισχύει τον παραπάνω ισχυρισμό περί βιαίας κατάλυσης της συνταγματικής τάξης, η νοοτροπία και πρακτική πρωτίστως των κυβερνητικών βουλευτών, που επιλήσμονες οι περισσότεροι του Αρθ. 51 § 2 Συντ. ότι οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος και όχι τα ξένα συμφέροντα και του όρκου που δίδουν κατ’άρθρο 59 Συντ. να είναι πιστοί στην Πατρίδα, το δημοκρατικό πολίτευμα και το Σύνταγμα και του άρθρου 60 § 1 Συντ. για το απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση, ανάγουν την κομματική πειθαρχία σε υπέρτερο καθήκον από την υπεράσπιση του Συντάγματος και του λαού που εκπροσωπούν απενεργοποιώντας τη συνείδηση τους. Μόνο που το τελευταίο – η εκπροσώπηση του λαού κατ’ουσίαν – αποτελεί την κορυφαία συνταγματική τους υποχρέωση. Φωτεινή διαφοροποίηση ο τυφλός βουλευτής της Βουλής που πρέπει να δανείσει «τα μάτια του» και στους υπολοίπους προκειμένου να αντικρύσουν με την απαιτούμενη ευλάβεια μια κοινωνία που διαλύεται στα εξ’ων συνετέθη. Κι αυτό δεν αποτελεί μια μελοδραματική κορώνα, αλλά μια πραγματικότητα που κάθε νουνεχής άνθρωπος αντιλαμβάνεται περισσότερο ή λιγότερο.
Νοήμων γιδολαέ (κι εγώ φυσικά μέσα στο χαρακτηρισμό) με πίστη στο Χριστό και την Εκκλησία του, με πατριωτικό φρόνημα που εμένα προσωπικά με καίει μέχρι τα βάθη της καρδιάς μου, έφτασε η ώρα κι αναβολή δεν παίρνει να αντισταθούμε σθεναρά και όχι χλιαρά απέναντι σ’αυτήν την ιδιότυπη κοινοβουλευτική χούντα του ΠΑΣΟΚ που δεν καταστρέφει μόνο εμάς σήμερα, τους πολίτες, αλλά σβήνει και το αύριο των μικρών σήμερα παιδιών και σε βάθος χρόνου σβήνει την ίδια την Ελλάδα. Εμείς που κατοικούμε σ’αυτήν την ευλογημένη και ταυτόχρονα πολύπαθη πατρίδα ήρθε η ώρα κι αναβολή δεν παίρνει να σηκώσουμε το ανάστημα μας στο ύψος των τιμημένων προγόνων στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία μας και τιμώντας τους να εγκαταλείψουμε για πάντα το ραγιαδισμό στον οποίο οδηγούμαστε από ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας και να ξανακερδίσουμε την περηφάνια μας και την προοπτική της επιβίωσης μας, έστω κι αν χρειαστεί να υποφέρουμε για να ανακτήσουμε την ουσιαστική ελευθερία μας που δεν είναι άλλη από την αξιοπρέπειά μας την οποία έχουμε απωλέσει προ πολλού.
Ομόψυχοί μου Έλληνες μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Να φωνάξουμε, να βροντοφωνάξουμε, ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός»!! Και χωρίς φόβο, με πίστη στη δημοκρατία να αποτινάξουμε από το σβέρκο μας τα ανδρείκελα που μας κυβερνούν, όσο ακόμα είναι καιρός!
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία! Εδώ είναι Ελλάδα κι ο άνθρωπος δεν είναι αναλώσιμος. Ας τους δώσουμε να το καταλάβουν με όποιο τρόπο χρειαστεί.
Αδέρφια μου, συμπατριώτες μου, βγείτε από την αδράνεια, το φόβο και την κατάθλιψη στην οποία μοιραία παγιδεύεται, όποιος απομονώνεται και αποκόβεται από τη συλλογική συνείδηση και διεκδίκηση. Με όλη τη δύναμη της ψυχής μου σας καλώ σε όποια κοινωνική ή επαγγελματική τάξη κι αν ανήκετε από 15 χρονώ μέχρι 105 χρονώ. Αν έχετε πόδια γερά και πιο πολύ γενναία καρδιά σαν τους Κρητικούς αδερφούς μας να εγκαταλείψετε επ’αόριστον τους τόπους δουλειάς, τα σπίτια, τα καφενεία, τα χωράφια, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τα πάντα. Και να βγείτε στους δρόμους παντού. Δε χρειάζεται να σπάσουμε να βανδαλίσουμε να ματώσουμε κανέναν! Όλα γύρω μας έμψυχα και άψυχα είναι πατρίδα. Δική μας πατρίδα. Ένας Γκάντι στο α’ μισό του 20ου αιώνα αποτίναξε από την Ινδία με ειρηνική διαμαρτυρία και αγώνα ολόκληρη βρετανική αυτοκρατορία κι εμείς θα φοβηθούμε αυτούς τους σοσια-ληστές;! Δεν έχουν πια δημοκρατική νομιμοποίηση και το ξέρουν. Αυτοί φοβούνται περισσότερο από μας! Μπροστά μαζική δίκαιη οργή του λαού η μόνη αξιοπρεπής και πολιτικά εφικτή λύση που τους απομένει είναι η παραίτηση και η προκήρυξη εκλογών το συντομότερο δυνατό, κατά το Αρθ. 41 § 2 Συντ. για να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Αν δεν αποτελεί κρίσιμο εθνικό θέμα η παρούσα συγκυρία και η διαχείριση της στο σύνολο της, τότε τι αποτελεί; Ας μου πει κάποιος!
K. Πρόεδρε της Δημοκρατίας, η ευθύνη είναι μια κόρη που δεν την βρίσκει όμορφη και δεν την διαλέγει κανείς. Επικαλούμαι την πατριωτική σας συνείδηση, την υποχρέωση σας που αποτελεί περιεχόμενο του όρκου σας κατ’ άρθρο 33 § 2 Συντ. να προστατεύετε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των ελλήνων να φυλάσσετε το Σύνταγμα και να υπηρετείτε το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού, και το τεράστιο δημοκρατικό θεσμικό κύρος που σας περιβάλλει. Σας παρακαλώ θερμά, ασκείστε όλη σας την επιρροή, για να λάβετε την απαιτούμενη κατά το Σύνταγμα κυβερνητική πρόταση περί διαλύσεως της Βουλής και προκηρύξεως εκλογών που θεωρώ ότι θα είναι η μόνη πολιτικώς ορθή και εθνοσωτήρια απόφαση της παρούσης κυβερνήσεως.
Κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας προασπίστε την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της πατρίδας που θα διακυβευτεί νομοτελειακά σε περίπτωση που δεν αξιοποιήσετε την πολιτική σας ισχύ για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Είμαι 40 χρονώ κι είναι πολλά πάρα πολλά αυτά που δε ξέρω για τον κόσμο και θα ‘θελα να μάθω. Μα για ένα πράγμα είμαι απόλυτα βέβαιος και σας το υπογράφω και με τα δυο χέρια : O άνθρωπος αρχίζει να πεθαίνει, όχι όταν αρρωσταίνει το σώμα του ή βλάπτεται η περιουσία του (φοβερά και τα δύο), αλλά όταν εκφυλίζονται και σβήνουν οι αξίες του, η ανθρωπιά του. Τότε η ψυχή σβήνει μέσα στην ασφυξία, αφού δεν ανασαίνει πια κι αυτός ο θάνατος δε έχει φοβάμαι Ανάσταση…
Συμπατριώτες μου, ο μεγάλος Άγιος της Εκκλησίας μας και εθνομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός είπε το 18ο αιώνα ότι, όλα μπορούν να σας τα πάρουν. Όλα εκτός από Χριστό και ψυχή. Αυτά δεν μπορεί να σας τα πάρει κανείς. Αυτά μπορείτε να τα χάσετε μονάχα αν εσείς οι ίδιοι τα παραδώσετε!
Στο όνομα του Χριστού λοιπόν σας καλώ όλους να συστρατεύσουμε τις ψυχές μας και να δημιουργήσουμε την πυτιά εκείνη που θα φουσκώσει το ποτάμι του αγώνα της τιμής και σαν ασπίδα θα σώσει την πατρίδα από την σημερινή λαίλαπα του ετερόφωτου γκουβέρνου μας. Όσο μένουμε διαχωρισμένοι και αδρανείς, κλεισμένος ο καθένας στον μικρόκοσμο του, κανένας μας δεν είναι ασφαλής και κανένας δεν έχει μέλλον. Πάρτε το απόφαση αδέρφια από 15 εώς 105 ετών : H χειροβομβίδα της κακής διακυβερνήσεως πολλών ετών που μεταξύ άλλων δεινών υπερχρέωσε την πατρίδα μας, έσκασε στα χέρια μας! Αν δεν αντισταθούμε τώρα θα ισοπεδωθούμε, θα χάσουμε κάθε ελπίδα για το αύριο και αξιοπρέπεια για το σήμερα.
Στην Ελλάδα δεν περισσεύει κανένας έλληνας κανένας άνθρωπος. Είναι τραγικό να χάνονται άνθρωποι κάθε τόσο. Να πέφτουν από μπαλκόνια ή να απαγχονίζονται ή να αυτοπυροβολούνται πίσω από κλειστά παράθυρα και πόρτες. Η ζωή είναι πολύτιμη ακόμα και μπροστά στο οικονομικό και ψυχολογικό αδιέξοδο που βιώνουμε άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο. Η ζωή δεν είναι δική μας. Είναι δώρο του Θεού που δεν έχουμε το δικαίωμα να ευτελίσουμε και να καταστρέψουμε. Ο αγώνας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια προπάντων ο δυναμικός και ειρηνικός αγώνας, έστω κι αν κοστίσει σε αίμα, αν αυτό επιθυμεί η εξουσία, αυτό το αίμα δεν θα είναι χαμένο, αλλά επενδυμένο σε ακλόνητο νόμισμα : Το μέλλον της πατρίδας και των ανθρώπων της που σιγά σιγά θα εγερθεί προς τον ανατέλλοντα.
Είμαι εδώ ως απεργός πείνας, σε τούτη τη γωνιά γης, υπό την προστασία του Γέρου του Μωριά, απλός στρατιώτης να δώσω ετούτο το μήνυμα και να συμβολίσω αυτό το τόσο αναγκαίο λαϊκό ξέσπασμα για δικαιοσύνη, ελευθερία και ελπίδα. Και για να το πω και στην γλώσσα της Ζακυνθινής ποιήτριας Λούλας Βάλβη-Μυλωνά: «περνάω τα εννιά βαφτίσματα, τη θαλασσοβροχή. Μπαίνω στην ανεμόβρυση». Πίσω δε θα κάνω!
Δεν αντέχω άλλο, άνθρωποι της εξουσίας, την στείρα αριθμολαγνεία σας, την ανηθικότητα σας, το δοσιλογισμό σας και τη γενοκτονία των Ελλήνων που προωθείτε είτε το αντιλαμβάνεστε είτε όχι. Θέλετε αίμα; Εγώ το δικό μου, αν το θέλετε θα σας το δώσω ειρηνικά κι αθόρυβα, εδώ, σε τούτη τη γωνιά γης, γιατί αυτό είναι δικό μου, μου ανήκει και σας το κερνάω. Το ταξί όμως είναι το αίμα των γονέων μου και των παππούδων μου κι αυτό δε σας το χαρίζω. Δε σας χαρίζω και την αξιοπρέπεια μου. Κι αυτή θα τη διαφυλάξω ως το τέλος.
Ένας ακόμα στίχος της Λούλας Βάλβη – Μυλωνά λέει πως «όσοι πυροβόλησαν δεν ταξιδεύουν. Σκάβουν τη γη να βρουν το βόλι τους». Κύριοι και Κυρίες της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας, πυροβολήσατε την ελληνική κοινωνία χωρίς έλεος κι έχετε ευθύνες γι’αυτό. Που όσο εξακολουθείτε καταχρώμενοι την εξουσία που υφαρπάξατε πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα. Σκεφτείτε το αυτό πολύ καλά. Γιατί ο νοήμων γιδολαός που κυβερνάτε, εμείς οι Έλληνες, θα κρατήσουμε το χαρακτηριστικό νοήμων, αλλά θα πάψουμε να είμαστε κοπάδι και τότε όταν τα πρόβατα επαναστατήσουν καταλαβαίνοντας τη δύναμη τους… αλλοίμονο στους λύκους!
Η σημερινή κατάσταση, για να κάνω έναν ιστορικό παραλληλισμό τηρουμένων των αναλογιών, μοιάζει με τη Μικρασιατική καταστροφή του Αυγούστου του 1922. Οι δύστυχοι μικρασιάτες που έγινε μπορετό να διασωθούν είχαν μια μητέρα πατρίδα έστω κακήν κακώς να καταφύγουν. Οι σημερινοί Έλληνες που θα καταφύγουν όταν θα καίγεται η «Σμύρνη»; Και κάτι ακόμα. Στη Σμύρνη του 1922 την ώρα του μεγάλου ξεριζωμού και φευγιού υπήρξαν δύο κατηγορίες ηγετών. Η μία εκπροσωπείται από τον ύπατο αρμοστή Στεργιάδη εκπρόσωπο δηλ. της πολιτικής εξουσίας που αφού ολοκλήρωσε το έργο του απέπλευσε ατσαλάκωτος από το κακό με τη βοήθεια των ξένων δυνάμεων χωρίς ποτέ να πατήσει ξανά ελληνικό έδαφος ως το τέλος της ζωής του. Η άλλη κατηγορία εκπροσωπείται από το Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο που αν και του προσφέρθηκε η έξοδος αρνήθηκε κι έμεινε εκεί θυσιαζόμενος αυτός και άλλοι πολλοί ρασοφόροι δίπλα στο Λαό. Διαλέξτε σε ποια κατηγορία θέλετε να ανήκετε κύριοι της εξουσίας! Έλληνες ομόψυχοι μου το ράσο του παπά και του μοναχού το παρεξηγημένο και συκοφαντημένο, είτε το πιστεύετε είτε όχι, είτε το γνωρίζετε είτε όχι, είναι μια από τις βαθύτερες ρίζες που αιματοδοτούν το έθνος.
Δίνω το λόγο της τιμής μου ως χριστιανός, ως πολίτης και ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του πεζικού, ότι θα μείνω εδώ σε τούτο το χαράκωμα που δεν το διάλεξα, με διάλεξε. Και θα υπερασπιστώ την πατρίδα μου και το Σύνταγμα της. Δε θέλω να πεθάνω! Δεν είμαι αυτόχειρας. Αγαπώ τη ζωή πολύ. Αλλά, όσο και να ζήσει κανείς, η ζωή μια μέρα θα τελειώσει για όλους μας. Είναι άγνωστο πόσο χρόνο θα μας παραχωρήσει προς «οδοιπορία» ο Κύριος σε τούτο το μάταιο κόσμο. Αναλογιστείτε το αυτό. Το τι κάναμε όσο το καντήλι μας έκαιγε. Αυτό μετράει στα μάτια του Θεού και στα μάτια των μικρών παιδιών μας. Το πόσο δουλέψαμε για τον άνθρωπο και την αγάπη. Το πόσο μετανοήσαμε δηλ. αλλάξαμε κατεύθυνση στο νου μας κι αγωνιστήκαμε για το καλό, για τη δημιουργία.
Θα σταματήσω την απεργία πείνας τη μέρα που θα παραιτηθεί η τωρινή μη νομιμοποιημένη δημοκρατικά κυβέρνηση και θα προκηρυχτούν εκλογές. Γιατί με δονεί ο στίχος του Ελύτη του μέγα: « Ένα και δυό: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας. Ένα και δυό: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμε εμείς!» Ας μου δώσει ο Θεός τη δύναμη όπως και σε όλους σας να μη λυγίσετε-ω και να μείνετε-ω ακλόνητοι-ος ως το τέλος… το δικό τους το πολιτικό ή το δικό μου το φυσικό.
Έλληνες ομόψυχοι, ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ ΤΑΧ’ ΑΥΡΙΟΝ ΕΣΕΘ’ ΑΜΕΙΝΟΝ (χρειάζεται θάρρος γιατί το αύριο θα είναι καλύτερο). Μη με εγκαταλείψετε! Σας ευχαριστώ θερμά, καλή δύναμη σε όλους και ψηλά το κεφάλι!

Βενετσάνος Σωκράτης
Αθήνα, μια μέρα του Οκτώβρη
του 2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου