Στο γειτονικό blog “όψεις και απόψεις στις Σπέτσες», η συζήτηση για την Αναργύρειο Σχολή και τα σχέδια της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής, καλά κρατεί.
Το θέμα επικεντρώνεται , με αφορμή το διορισμό νέας Εκτελεστικής Επιτροπής του ιδρύματος,στο τι σχέδια έχει η επιτροπή αυτή για την αξιοποίηση του χώρου που μέχρι τώρα κατείχε το Τ.Ε.Ι.Οπωσδήποτε η διακοπή της λειτουργίας του Τ.Ε.Ι. φέρνει ξανά στο προσκήνιο το θέμα αυτό.
Παράλληλα η πραγματική ένδεια κτιριακών υποδομών για το Λύκειο Σπετσών, (που αρχικά και για πολλά χρόνια στεγαζόταν στο Α΄κτήριο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Ε΄ προκειμένου να επισκευαστεί το Α΄στο οποίο δεν ξαναγύρισε ποτέ), έχει σαν αποτέλεσμα να εκφράζουν μαθητές το αίτημα επαναστέγασής τους στο Α΄ κτήριο.
Το γενικότερο αίτημα της ,κατά το δυνατόν, διάσωσης και αξιοποίησης της περιουσίας του ιδρύματος ( χαρακτηριστικό παράδειγμα το σπίτι του ευεργέτη που καταρρέει) ,δημιουργεί προβληματισμό για το αν, οι κατά καιρούς Εκτελεστικές Επιτροπές μπορούν και προφταίνουν στο διάστημα της θητείας τους να κάνουν κάτι αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αυτή.
Το ίδρυμα διοικείται από μια Εκτελεστική επιτροπή , ο πρόεδρος και τα μέλη της οποίας διορίζονται από τον εκάστοτε Υπουργό Παιδείας.
Ένα άλλο ζήτημα λοιπόν είναι το κατά πόσον θα πρέπει την επιτροπή αυτή να την αποτελούν άνθρωποι που δεν έχουν καμιά σχέση με το νησί των Σπετσών, όσο σημαντικές προσωπικότητες κι αν είναι. Ένα τόσο σημαντικό θέμα, όπως η αξιοποίηση της περιουσίας του ιδρύματος,δε μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς τη γνώση και ερήμην της ντόπιας κοινωνίας .
Οι προβληματισμοί μου ταυτίζονται με αυτούς που εκφράζονται στο παραπάνω κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο,είναι τέτοια η φύση του προβληματισμού που αυθόρμητα προκαλεί και συγκεκριμένες προτάσεις.Εκ των πραγμάτων, τα επιχειρήματα έπωνται και θα ήταν πραγματικά επικοδομοιτικό να συνεισφέρουν όλοι,όσοι ενδιαφέρονται,στην διαμόρφωση ενός διαλεκτικού ρεύματος.
Το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του ιδρύματος αντιστοιχεί στο 1/3 του νησιού και το γεγονός της ανύπαρκτης ή νωχελικής εκμετάλευσης του, καταδικάζει την τοπική οικονομία.Την καταδικάζει σε ένα σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον, ενώ ο "πλούτος" της δεν είναι αρτιμελής.