"Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή."
Η γυναίκα του 21ου αιώνα, έχει ακόμα να παλαίψει για τη διεκδίκηση ισότιμης αντιμετώπισης σε μια κοινωνία που μπορεί να μην ανδροκρατείται στο βαθμό που αυτό συνέβαινε στους προηγούμενους αιώνες, όμως ακόμα και σήμερα μια μικρή ευτυχώς σε σχέση με παλιά μερίδα ανδρών, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει τα ηνία της κοινωνίας και να θέσει στο περιθώριο τις γυναίκες.
Επι πλέον οι γυναίκες καλούνται να διεκδικήσουν ένα ρόλο στην κοινωνία, σηκώνοντας παράλληλα, μόνες τις περισσότερες φορές ,το βάρος των υποχρεώσεων της ανατροφής των παιδιών τους , της φροντίδας των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας και των απαιτήσεων του νοικοκυριού.
Είναι αυτές που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία, από την άνιση μεταχείριση στην εργασία και πολύ συχνά είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας , σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο της δουλειάς και προκατάληψης του ανδρικού πληθυσμού.
Στο νησί μας η κοινωνία παλιότερα είχε στοιχεία μητριαρχίας, στο βαθμό που αυτό παρατηρείται αναγκαστικα στις οικογένειες των ναυτικών , στις οποίες η απουσία του πατέρα έδινε αυξημένες αρμοδιότητες στη μητέρα.
Στις Σπέτσες άλλωστε έχουν ζήσει γυναίκες- σύμβολα, όπως η ηρωϊκή Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και η Ελένη Αλταμούρα- Μπούκουρη που μεταμφιέστηκε σε άνδρα προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρό της να φοιτήσει σε σχολή καλών τεχνών της Ιταλίας για να γίνει ζωγράφος. Εκτός απο αυτές, πλήθος άλλων γυναικών διακρίθηκαν σε διαφόρους τομείς, ενώ άλλες απλές, συνηθισμένες και καθημερινές γυναίκες, έδωσαν τη δική τους γενναία μάχη, αντιμετωπίζοντας τη φτώχεια, την προκατάληψη, τη βία , στάθηκαν στα παιδιά τους και τις οικογένειές τους και δεν έπαψαν μέχρι το τέλος ν'αγωνίζονται.
Καθένας και καθεμιά μας σίγουρα έχει μέσα στη μνήμη του να θυμάται μια τέτοια ηρωϊκή Σπετσιώτισσα , μητέρα, γιαγιά, συγγενή. Σίγουρα έχει να διηγηθεί τουλάχιστον μια ιστορία κάποιας γυναίκας αγωνίστριας που πάλαιψε στη ζωή και τα έβγαλε πέρα παλληκαρίσια .
Όλων αυτών των γυναικών ας είναι αιωνία η μνήμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου