Το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στους N.Y. Times προσπαθεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο των μαζικών λαϊκών εξεγέρσεων στον Αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
"Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα έχουν να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο γρίφο, του πως η αυτοθυσία ενός Τυνήσιου πλανόδιου μικροπωλητή, του Μοχάμεντ Bouazizi, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσχεση του πάγκου φρούτων του, κατάφερε να προκαλέσει μαζικές λαϊκές εξεγέρσεις που άλλαξαν όλο τον αραβικό μουσουλμανικό κόσμο. Γνωρίζουμε τις μεγάλες αιτίες των εξεγέρσεων αυτών, την τυραννία, την αύξηση των τιμών των τροφίμων, την ανεργία των νέων, και τη παρουσία των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Όμως υπάρχουν και άλλες αιτίες, όχι και τόσο προφανείς. Ιδού μερικές από αυτές:
Ο παράγοντας Ομπάμα- Οι Αμερικανοί δεν έχουν εκτιμήσει ακόμη, το πόσο ριζοσπαστικό ήταν αυτό που κάναμε, τουλάχιστον για τον υπόλοιπο κόσμο. Εκλέξαμε έναν Αφρο-Αμερικανό, με μεσαίο όνομα του το Hussein, ως πρόεδρο. Σίγουρα, ακούγοντάς τον να μιλάει το 2009 στο Κάιρο, αρκετοί νεαροί Άραβες θα σκέφτηκαν: «Χμμμ, είναι νέος, είμαι νέος. Είναι σκούρος, είμαι σκούρος. Το όνομά του είναι Hussein, όπως και το δικό μου. Ο παππούς του είναι μουσουλμάνος όπως είναι κι ο δικός μου. Αυτός όμως είναι πρόεδρος των ΗΠΑ, κι εγώ δεν είμαι παρά ένας άνεργος, που δεν ψηφίζει, και που δεν έχει μέλλον». Ένα τέτοιο σενάριο, παίζει μεγάλο ρόλο στο να τροφοδοτηθεί μια εξέγερση.
Google Earth- Αν και το Facebook είναι αυτό που πήρε όλη τη δόξα στην Αίγυπτο, στη Τυνησία, και στο Μπαχρέιν, ας μη ξεχνάμε το Google Earth, που ενεπλάκη στα πολιτικά ζητήματα του Μπαχρέιν από το 2006.
Ένα από τα μεγάλα ζητήματα στη χώρα, ειδικά μεταξύ των νεαρών Σιιτών που θέλουν να παντρευτούν, είναι η άνιση κατανομή τη γης. Στις 27/11/06, την παραμονή των βουλευτικών εκλογών, η εφημερίδα Washington Post είχε την εξής ανταπόκριση από τη χώρα: «Ο Mahmood, ο οποίος ζει σε ένα σπίτι με τους γονείς του, τα τέσσερα αδέλφια του, και τα παιδιά τους, είπε ότι απογοητεύτηκε όταν είδε το Μπαχρέιν στο Google Earth, και διαπίστωσε μεγάλες εκτάσεις ανεκμετάλλευτης γης , την ώρα που δεκάδες χιλιάδες, κυρίως φτωχοί Σιίτες, ήταν στριμωγμένοι μαζί, σε μικρές, πυκνοκατοικημένες περιοχές. Είμαστε 17 άτομα συνωστισμένα σε ένα μικρό σπίτι, όπως και πολλοί άνθρωποι στη νότια περιοχή της χώρας, είπε. Και θα δείτε στο Google, το πόσα παλάτια υπάρχουν και πως η αλ-Khalifas (κυβερνώσα οικογένεια) έχει στη διάθεση της όλη την υπόλοιπη χώρα». Οι ακτιβιστές του Μπαχρέιν έχουν ενθαρρύνει τους ανθρώπους να «ρίξουν μια ματιά» στη χώρα μέσω του Google Earth, και μάλιστα έχουν συγκροτήσει μια ειδική ομάδα χρηστών, οι οποίοι έχουν πρόσβαση σε περισσότερες από 40 εικόνες βασιλικών ανακτόρων.”
Ισραήλ- Το αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera, διαθέτει μια μεγάλη ομάδα για να καλύπτει το Ισραήλ. Ιδού μερικά από τα ρεπορτάζ που μεταδίδουν στον αραβικό κόσμο: Ο πρώην πρωθυπουργός Ehud Olmert αναγκάστηκε σε παραίτηση επειδή κατηγορήθηκε για δωροληψία από πλευράς ενός Αμερικανο-Εβραίου χρηματοδότη. Ένα δικαστήριο του Ισραήλ καταδίκασε τον πρώην πρόεδρο της χώρας Moshe Katsav για διπλό βιασμό, με βάση καταγγελίες πρώην υπαλλήλων του. Πριν μερικές εβδομάδες, ανακλήθηκε ο διορισμός του αντιστράτηγου Yoav Galant ως αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, μετά από καταγγελίες οικολόγων που οδήγησαν σε επίσημη έρευνα, το πόρισμα της οποίας έκρινε τον στρατηγό ένοχο για καταπάτηση δημόσιας γης κοντά στη κατοικία του.
Όλα αυτά, σίγουρα προκάλεσαν γέλιο στην Αίγυπτο, όπου οι πωλήσεις φιλέτων δημόσιας γης σε επιτήδειους λεφτάδες, έχουν αποφέρει τεράστια κέρδη σε κάποιους, και αποτελούν το σκάνδαλο της χρονιάς. Όταν λοιπόν ζεις δίπλα σε μια χώρα που παραπέμπει στη δικαιοσύνη τις κορυφαίες πολιτικές της προσωπικότητες με τη κατηγορία της διαφθοράς, ενώ στη δική σου χώρα όλη η ηγεσία είναι διεφθαρμένη, ε, τότε αρχίζεις και τρελαίνεσαι…
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου- Τόσο η Κίνα όσο και η Αίγυπτος, ήταν κάποτε μεγάλοι πολιτισμοί που υποδουλώθηκαν στον ιμπεριαλισμό, και που μέχρι τη δεκαετία του 1950 ήταν βουτηγμένες στη φτώχεια, με τη Κίνα πολύ πιο εξαθλιωμένη από την Αίγυπτο. Σήμερα, η Κίνα έχει τη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη, ενώ η Αίγυπτος συνεχίζει να επιβιώνει με ξένη βοήθεια. Τι λέτε να σκέπτονταν όλοι οι νέοι Αιγύπτιοι, βλέποντας τη φανταστική έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008; Οι αγώνες αυτοί μάλλον έπαιξαν αφυπνιστικό ρόλο, θυμίζοντας στους Αιγύπτιους ότι κάτι δεν πάει καλά με τη χώρα τους.
Ο παράγοντας Fayyad- Ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Salam Fayyad εισήγαγε μια νέα μορφή διακυβέρνησης στον αραβικό κόσμο τα τελευταία τρία χρόνια, που βαφτίστηκε Fayyadism. Σύμφωνα με αυτή τη μορφή διακυβέρνησης, ο ηγέτης κρίνεται από το κατά πόσο αποδίδει προσφέροντας κρατικές υπηρεσίες, μαζεύοντας τα σκουπίδια, δημιουργώντας θέσεις εργασίας κλπ. Όχι από το κατά πόσο αντιστέκεται σθεναρά στη Δύση ή στο Ισραήλ. Ο κάθε Άραβας μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με αυτή τη θεώρηση.
Οι Κινέζοι αντάλλαξαν την ελευθερία τους με την οικονομική ανάπτυξη, και μια σχετικά καλή διακυβέρνηση. Οι Άραβες όμως, παρέδωσαν την ελευθερία τους, και το μόνο που κέρδισαν ήταν η σύγκρουση με τους Ισραηλινούς, και η ανεργία.
Αν προστεθούν όλα τα παραπάνω, τι μας λένε; Πως υπάρχει μια πολύ ισχυρή σύγκλιση δυνάμεων, που οδηγούν προς την αλλαγή. Πως βρισκόμαστε στην αρχή κάτι μεγάλου και καινούργιου. Και πως αν δεν αποφασίσουμε να σοβαρευτούμε στη ζήτημα της ενεργειακής μας πολιτικής, το μέλλον της Αμερικής θα συνεχίσει να εξαρτάται από το πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτό το καινούργιο, αυτή την αλλαγή, ο … 86χρονος βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας!"
S.A.-N.Y. Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου