5 Δεκεμβρίου: Μνήμη του Αγίου Σάββα του ηγιασμένου.Βιντεάκια από την εκδρομή στους Αγ. Τόπους το 2009.
Για όσους έχουν επισκευτεί τους Αγίου Τόπους, σίγουρα η σημερινή μέρα θα ξυπνά μνήμες από την επίσκεψη στο Μοναστήρι του Αγίου Σάββα που λειτουργεί αδιάκοπα εδώ και 1500 περίπου χρόνια, στηρίζοντας την ανά τον κόσμο Ορθοδοξία.
Τα παρακάτω βίντεο είναι από την προσκυνηματική εκδρομή στους Αγίους Τόπους και ειδικά από το Μοναστήρι του Αγίου Σάββα, το, Σεπτέμβριο του 2009 με την ενορία του Αγίου Αντωνίου Σπετσών.
Σ'αυτό το βίντεο φαίνεται από ψηλά το Μοναστήρι καθώς κατεβαίνουμε:
http://www.youtube.com/watch?v=EHra9Ib3uAU
Εδώ είναι από το εσωτερικό της Μονής, ο τάφος του Αγίου και το τοπίο με τα ασκητήρια. Μέσα στο Μοναστήρι μπαίνουν μόνον άντρες, γιατί είναι άβατο για γυναίκες:
Εδώ κάποιος από τους πατέρες της Μονής λέει διάφορα ψυχωφέλιμα απευθυνόμενος κυρίως στις γυναίκες που μένουν απέξω, όσο οι άντρες της παρέας είναι μέσα:
Ο όσιος Σάββας ήταν υπεύθυνος για τις Παλαιστινιακές λαύρες. Ήταν ερημίτης και
είχε ζήσει πολλά χρόνια απομονωμένος στην έρημο. Η μονή του (ιδρυμένη το 483) οργανώθηκε γύρω από ένα απομονωμένο σπήλαιο και προσέλκυσε μοναχούς από την Αρμενία, την Ισαυρία και άλλες μακρινές περιοχές. Αρχικά, αποτελούνταν από διάσπαρτα κελιά αλλά γρήγορα επεκτάθηκε με την ανέγερση ναών και βοηθητικών κτηρίων, μέχρι που έγινε γνωστή ως Μεγάλη Λαύρα (σήμ. Mar Saba). Ο Σάββας και οι μαθητές του ίδρυσαν άλλες δέκα μονές, οχτώ από τις οποίες στην έρημο της Ιουδαίας.
Η Μεγάλη Λαύρα ήταν το πνευματικό κέντρο του πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ και του παλαιστινιακού μοναχισμού γενικότερα. Η σημερινή μονή Mar Saba είναι ό,τι απέμεινε από το μεγάλο και πυκνοκατοικημένο πρωτοβυζαντινό συγκρότημα. Περιλαμβάνει δύο εκκλησίες, τον τάφο του Αγίου Σάββα, τράπεζα και κουζίνα, ένα φούρνο, ξενώνα και αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους, κινστέρνες και κελιά. Σε σχέση με τη μονή, αλλά διάσπαρτες στη γειτονική έρημο, υπήρχαν περίπου σαράντα πέντε κατοικίες ερημιτών (ερημητήρια), πολλές από τις οποίες σχημάτιζαν ευρύχωρα συμπλέγματα που περιλάμβαναν κελιά, δεξαμενές νερού και παρεκκλήσια. Κάθε σύμπλεγμα κατοικούνταν από ένα μόνο μοναχό ή από έναν ηλικιωμένο ερημίτη και το μαθητή ή υπηρέτη του ή από μοναχούς με την ίδια καταγωγή.
Σήμερα το Μοναστήρι συνεχίζει το αυστηρό΄μοναστικό πρόγραμμα( με πολύ λιτή κι ασκητική ζωή) και αποτελεί πηγή πνευματικού ανεφοδιασμού για τους προσκυνητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου