Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Ο σκοπός της Παιδείας: Να γίνουν τα παιδιά μας άνθρωποι.

Η παρακάτω επιστολή έχει γραφεί από κρατούμενο στο στρατόπεδο Νταχάου.

Αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
•    Βγήκα ζωντανός από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
•    Τα μάτια μου είδαν πράγματα, που δεν θα έπρεπε να τα δει ανθρώπου μάτι,
•    Είδα θαλάμους αερίων που κατασκευάστηκαν από καλά εκπαιδευμένους μηχανικούς,
•    Είδα παιδιά να φαρμακώνονται από άριστα εκπαιδευμένους γιατρούς,
•    Ειδα βρέφη να θανατώνονται από καλά καταρτισμένες νοσοκόμες,
•    Είδα γυναίκες και μωρά να δολοφονούνται και να ρίχνονται στην πυρά από απόφοιτους πανεπιστημίου.
•    Αυτά είδα και γι' αυτό είμαι δύσπιστος απέναντι στην εκπαίδευση.
•   Τώρα πια ένα ζητώ από τους εκπαιδευτικούς: Να βοηθούν τους μαθητές τους να γίνουν άνθρωποι. Οι προσπάθειες των εκπαιδευτικών δεν επιτρέπεται να έχουν ποτέ  ως αποτέλεσμα εκπαιδευμένα τέρατα, ψυχοπαθείς με διπλώματα, σπουδασμένους Αϊχμαν.

Αξία έχουν η ανάγνωση, η γραφή και η αριθμητική, μόνο όταν συμβάλλουν στο να γίνουν τα παιδιά μας άνθρωποι». Πιστεύω ότι αυτή την επιστολή πρέπει να την έχουν όλοι όσοι ασχολούνται με την Παιδεία, από τον Πρωθυπουργό της χώρας μέχρι και τον τελευταίο εκπαιδευτικό.


Το κείμενο της επιστολής από : http://www.impantokratoros.gr/dachau-epistolh.el.aspx

4 σχόλια:

  1. Ότι και να προσπαθούν οι εκπαιδευτικοί φίλε μου, αν από το σπίτι οι γονείς ζουν σε καφρώδη κατάσταση αυτό μεταδίδουν στα παιδιά τους.
    Άσε που έχουν και απαιτήσεις από τους εκπαιδευτικούς. Η αγράμματη μάνα που δεν ξέρει καλά καλά να βάλει στη σειρά τα γράμματα του ονόματός της και είναι πρωί βράδυ θαμώνας της Ντάπιας έχει απαιτήσεις και παρατηρήσεις για την εκπαιδευτική ροή του σχολείου.
    Ρε δεν πάμε καλά.
    Αντί να κοιτάξουμε τα χάλια μας και να πάρουμε φορά να χτυπάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο μιλάμε και από πάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς όπως τα είπε ο παραπάνω.
    Σήμερα στην προβολή που έγινε στην Καποδιστριακή για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά μας για τους τυφλούς έγινε το έλα να δεις.
    Τα καμάρια μας φωνάζανε από κάτω ΒΑΛΕ ΤΣΟΝΤΑΑΑΑ και άλλα πρόστυχα. Κοροιδεύανε τους τυφλούς και τους χειροκροτούσανε σε σημεία της ταινίας χωρίς λόγο και χωρίς να ξέρουνε γιατί. Δηλαδή χειροκροτούσανε αυτούς επειδή ήταν τυφλοί... ΑΙΣΧΟΣ
    Η ομάδα που είχε έρθει από την ΑΘήνα είχε μείνει με το στόμα ανοικτό και δεν ξέρανε πως να αντιδράσουνε.
    .
    Να σας πω το συμπέρασμα.
    .
    Όχι δεν θα το πω ... Ελπίζω να το καταλαβαίνεται μόνοι σας ...
    .
    Λυπούμαστε για την κατάντια των Σπετσών.
    .
    Νομίζω πιό πάτο δεν πρόκειτε να φτάσουμε γιατί δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μήπως, λέω μήπως, δεν είναι τόσο απελπιστική η κατάσταση; Μήπως τα παιδιά παρασυρμένα από την " αβάστακτη ελαφρότητα του είναι"που περιστασιακά διακατέχει τους εφήβους κι από έλλειψη διάκρισης να ξεχωρίζουν τις στιγμές, που δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας τους, αντιδρούν έτσι; Μήπως τα ίδια παιδιά αν χρειαστεί θα δώσουν από το υστέρημά τους προκειμένου να βοηθήσουν κάποιον ΄που έχει ανάγκη;
    Πάντα υπήρχαν τέτοια φαινόμενα τέτοιας αντίδρασης των παιδιών. Ευτυχώς το μέλλον διέψευσε τις κακές προβλέψεις. Αυτά τα ίδια παιδιά αποφοιτώντας έγιναν σωστοί άνθρωποι.Τα παιδιά των Σπετσών άφηναν τις καλύτερες εντυπώσεις σε εκδρομές εκτός Σπετσών κι έκαναν περήφανους τους καθηγητές που τα συνόδευαν, που εισέπρατταν συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολλά μήπως ακούστηκαν ...
    Η πραγματικότητα είναι ότι η "αβάστακτη ελαφρότητα του είναι" διακατέχει μόνιμα τους ενήλικες των Σπετσών και όχι μόνο "περιστασιακά τους νέους".
    Το θέμα είναι η συμπεριφορά τους σε μια στιγμή που και ο πιό άσχετος θα έδειχνε κάποια διάκριση.
    Δικαίως έχουμε βγάλει αυτό το άσχημο όνομα σε όλη την Ελλάδα.
    Ξέρετε τι λένε ;
    "Οι Σπέτσες είναι ένα παμέμορφο νησί αλλά το κατοικούν διάβολοι".
    Είμαστε ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ, αυτού του χείριστου τύπου - ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ - ΤΟΥ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ - ΤΟΥ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΜΙΛΑΣ ΡΕ Μ@.@.@ - ΤΟΥ ΕΛΑ ΜΩΡΕ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.
    Και όποιος έχει αντίρηση μπορώ να του πω ένα ένα τα χίλια δύο στραβά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή