Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα

Ένα ενδιαφερον άρθρο που διαβάσαμε έχει τίτλο "Αν τα παιδιά μας ζούσαν στη Φιλανδία"
Είναι κοινή διαπίστωση όλων , εδώ και δεκαετίες, πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα χωλαίνει.
Το άρθρο αυτό προβάλλει ένα πετυχημένο μοντέλο εκπαιδευτικού  συστήματος  που εφαρμόζει η Φιλανδία.
Εμείς οι Σπετσιώτες ειδικά, είχαμε την τύχη να έχουμε στο νησί μας ένα πρότυπο σχολείο, την Αναργύρειο Σχολή, που ήταν για την εποχή του πρωτοποριακό. Παράλληλα, με αγώνες πολλούς πολλών, ιδρύθηκε το "παράρτημα" για τα παιδιά των Σπετσών, μετά το 6τάξιο Γυμνάσιο που λειτούργησε στην οικία Πετρόγκωνα, του οποίου Γυμνασίου οι τελευταίες τάξεις για μεγάλο διάστημα ήταν παράρτημα του Γυμνασίου Ύδρας κλπ.  αργότερα οικοδομήθηκε το Γυμνάσιο στα κοκινάρια , κλπ.Η σκέψη πως σε σχέση με τότε υπάρχει μια εξέλιξη, δεν  αποσκοπεί στο να μας κάνει να συμβιβαστούμε με τα όσα έχουμε σήμερα, αλλά να δούμε πως  με συντονισμένες προσπάθειες και αγώνες μπορούμε να κατακτήσουμε καλύτερες συνθήκες παιδείας, τόσο ειδικά εμείς εδώ, όσο και η Πατρίδα μας γενικότερα.. Γιατί η παιδεία είναι ανάγκη, από τις μεγαλύτερες κι όχι πολυτέλεια. Και φυσικά ,σωστή παιδεία δεν είναι μόνο οι σωστές υλικοτεχνικές υποδομές;, αλλά και ο σωστός προσανατολισμός της από πλευράς παιδαγωγικών στόχων. Αυτό είναι ένα πολύ ευαίσθητο σημείο. Είναι πολύ άσχημο τα παιδιά μας να μορφώνονται κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά είναι εγκληματικό να ολοκληρώνουν ένα κύκλο σπουδών και να μην έχουν αποκτήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τα βοηθήσουν να αποκτήσουν σωστή αίσθηση της πολιτιστικής  κι εθνικής συνείδησης. Παραθέτουμε το άρθρο:


Αν τα παιδιά μας ζούσαν στη Φινλανδία…
Γράφει: Ειρήνη - Μυρσίνη Παπάνη*
25/02/2011
Μελετώντας κανείς τα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών χωρών και το μέγεθος της αποτελεσματικότητάς τους, δεν μπορεί να μην κοντοσταθεί σε εκείνο της Φινλανδίας. Και αυτό γιατί, ενώ οι πόροι που διατίθενται από το κράτος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλοι - κατά μέσο όρο 6% του εθνικού προϋπολογισμού -, οι μαθητές σημειώνουν ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις και διακρίνονται κατ’ επανάληψη σε ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους διαγωνισμούς. Δεν είναι λίγα τα κράτη που κατά καιρούς προσπάθησαν να αντιγράψουν το φινλανδικό μοντέλο, χωρίς όμως πάντα να έχουν την προσδοκώμενη επιτυχία, αφού το κοινωνικό πλαίσιο διαφέρει από χώρα σε χώρα και οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν χρόνο και σταθερότητα στις πολιτικές αποφάσεις.
Βασική αρχή του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους μαθητές - μια αρχή που εφαρμόζεται και δεν περιορίζεται σε μεγαλόστομες διακηρύξεις. Τα σχολεία διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές, τα εργαστήρια είναι άρτια εξοπλισμένα και οι βιβλιοθήκες πλούσιες σε εκπαιδευτικό υλικό.
Ίσως ένας από τους παράγοντες επιτυχίας του φινλανδικού εκπαιδευτικού μοντέλου να είναι ο αποκεντρωτικός χαρακτήρας του. Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν αυξημένες αρμοδιότητες στη διοίκηση και τη χρηματοδότηση των σχολείων ευθύνης τους, με αποτέλεσμα την έγκαιρη-έγκυρη διάγνωση των αναγκών και την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, καθώς αποφεύγονται οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Διερωτάται κανείς αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύσει στη χώρα μας κάτω από τις τωρινές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και την επικρατούσα κουλτούρα και νοοτροπία της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών κάθε χρόνο σε προγράμματα επιμόρφωσης θεωρείται υποχρεωτική, ώστε να διασφαλίζεται η καλή κατάρτιση και η ποιοτική διδασκαλία. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε στην Ελλάδα, πιθανόν οι αντιδράσεις των συνδικαλιστικών φορέων να ήταν έντονες και τα κύματα διαμαρτυρίας πολλά. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν πρέπει να παραβλέψει κανείς ότι οι εκπαιδευτικοί στη Φινλανδία δεν είναι απλά εκτελεστικά όργανα, αλλά χαίρουν υψηλού μισθού, κύρους και εκτίμησης και ότι η γνώμη τους λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Αυτό, πάντως, που προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη είναι ότι οι μαθητές στη Φινλανδία κάνουν λιγότερες ώρες μάθημα την εβδομάδα, σε σύγκριση με τα Ελληνόπουλα, που σημειώνουν και τις χαμηλότερες επιδόσεις στην Ευρώπη. Φεύγοντας από το σχολείο έχουν ήδη ολοκληρώσει τη μελέτη τους για την επόμενη ημέρα, τη στιγμή που για τα Ελληνόπουλα το τελευταίο κουδούνι σημαίνει την έναρξη του καθημερινού Γολγοθά τους: φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, ξένες γλώσσες, πολύωρη μελέτη στο σπίτι. Ο Φινλανδός μαθητής παίρνει πρωτοβουλίες, οργανώνει ο ίδιος τις σπουδές του και επιλέγει τα μαθήματα που τον ενδιαφέρουν, ενώ ο Έλληνας διαμορφώνεται σε άβουλη, χωρίς κριτική σκέψη προσωπικότητα, που χαραμίζει τα καλύτερα χρόνια της ζωής του στην ανώφελη βαθμοθηρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου